تنوین

تــنوین یعنی صدا و حرکتی که از آن صدای نون ساکن شنیده می‌شود که همان "دو زِبَر"، "دو زیر" و "دو پیش" است،   مانند: مَثَلاً – غُلامٍ – سَلامٌ که باید اینطور بخوانیم: مَثَلَنْ – غُلامِنْ – سَلامُنْ.  تنوین به ۳ شکل زیر می باشند:   —َ + ن =  —ً (تنوین فتحه)  —ِ + ن = —ٍ (تنوین کسره)  —ُ + ن = —ٌ (تنوین ضمه) نکته: همان طور که بیان شد علامت تنوین مضمومه به شکل ( ٌ ) می‌باشد لکن در بعضی از قرآن‌های چاپ بیروت علامت تنوین مضمومه را بدین شکل (وو) نیز نوشته‌اند مانند سِحْرٌ که چنین نوشته شده: سِحْرُُ ُ. ١) تنوین فتحه (نصب) _ً : این گونه خوانده میشود: _َ نْ مانند: (کثیراً)  که خوانده میشود (کثیرنْ) نکته : هرگاه (ا) و (ی) همراه تنوین نصب باشند خوانده نمیشوند. مانند :  ( کتاباً ) که خوانده میشود ( کتابنْ ) ( مُصَلّیً ) که خوانده میشود (مُصَلَّنْ ) ٢) تنوین کسره (جر) _ٍ : این گونه خوانده میشود: _ِ نْ مانند: ( فَضْلٍ ) که خوانده میشود ( فَضْلنْ ) ٣) تنوین ضمه (رفع) _ٌ : این گونه خوانده میشود: _ُ نْ مانند : ( اَجْرٌ ) که خوانده میشود ( اَجْرُنْ )