جهان های موازی در قرآن کریم و احادیث ائمه علیهم السلام

فیزیکدانان نظریه ای را تحت عنوان جهان های موازی مطرح می کنند که این نظریه می گوید جهان های دیگری از لحاظ فیزیکی و غیر فیزیکی در موازات جهان ما قرار داردند.. گاهی نیز نظریاتی مطرح می شود که کثرت جهان های موازی به قدری زیاد است که ممکن است یک رخداد دقیقا مشابه همزمان در بینهایت جهان موازی دیگر در حال رخ دادن باشند.

در نوع دیگری از جهان های موازی کائنات های دیگری بعد از خلا کوانتمی به موازات کائنات ما بصورت حباب هایی در طرح آفرینش حضور دارد و تعداد این حباب ها بی نهایت است و از طریق یک پل کوانتمی مانند یک سیاهچاله یا کرمچاله می توانند به همدیگر راه پیدا کنند و حتی در مواقعی به هم برخورد نیز می کنند و هر جهان ممکن است قوانین فیزیکی خود را داشته باشد این نوع از جهان های موازی نسبت به نظر معقول تر می آید و فیزیکدانان معتقد هستند بی نهایت از این حباب ها می توانند وجود داشته باشند.

در قرآن کریم نیز معمولا از لفظ آسمانها بکار می رود مثلا : 

در سوره النعام آیه۱ نوشته شده است: 

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ /۱ انعام 

ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید، و ظلمتها و نور را پدید آورد؛ اما کافران برای پروردگار خود، شریک و شبیه قرارمی‌دهند (با اینکه دلایل توحید و یگانگی او، در آفرینش جهان آشکار است)!

اگر لفظ آسمان را برای فضا در نظر بگیریم لفظ آسمانها را نیز می توان برای فضاها و یا کائنات های دیگر در نظر گرفت.لفظ آسمان ها در بسیاری از آیه های قرآن ماننده آیه 3سوره یونس، 65 اعراف، 59 فرقان و 7 هود به کار برده شده است. 

همچنین در حدیثی از امام باقر(ع) نیز به وجود جهان های دیگر اشاره شده است: 

اى جابر تأویلش این است که چون خدای عزّ و جلّ این خلق را پایان دهد و این عالم را ؛ و اهل بهشت در بهشت جا کنند، و اهل دوزخ در دوزخ، خدا ی عزّ و جلّ عالمی غیر این عالم از نو بیافریند، و عالمی نو به پا می کند بدون ‏نر و ماده ای ،که او را می پرستند و یگانه می شناسند، و زمینى جز این زمین براى آنها بیافریند که روى آن باشند، و آسمانى جز این آسمان که بر آنها سایه کند. شاید تو پندارى که خدا ی عزّ و جلّ فقط این یک عالم را آفریده، یا اینکه خدای عزّ و جلّ آدمى جز شما نیافریده است؟! آرى به خدا سوگند البته خدا ی تبارک و تعالى هزار هزار عالم و هزار هزار آدم (ابو البشر) آفریده و تو دنبال این همه عالمها و این همه آدمیانى »( بحار الانوار ، ج8 ، ص 375 ) 

هزار هزار در عرب نشانه کثرت است و به بی نهایت نیز می تواند تعبیر شود. 

در دو آیه 48 ابراهیم و آیه 15 ق نیز به وجود جهان ها و آفریده های دیگری نیز اشاره می شود. 

یَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَیْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ /48ابراهیم(ع)

«روزى که به جاى زمین زمین دیگر آید و به جاى آسمانها آسمانهاى دیگر»   

أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ /15 ق

و خدای عزّ و جلّ فرموده: «آیا درماندیم در آفرینش نخست بلکه آنها هر روزه در پوششى از آفرینشى تازه‏اند.

 

همچنین در مورد جهان های موازی با ابعاد یا خاصیت های فیزیکی دیگر نیز می توان به موجوداتی بنام جن اشاره کرد که قرآن بطور مفصل به آنها پرداخته و اشاره کرده است که جنس آنها از آتش است و ممکن است جن ها در یک جهان فیزیکی موازی در یک بعد دیگر با خاصیت فیزیکی و جنس دیگر حضور داشته باشند. 

منبع:http://miraclesofthequran.blogfa.com