آیا حقیقت دارد که واقعه ١١ سپتامبر در قرآن کریم ذکر شده است؟
در روز ۱۱ سپتامبر(نهمین ماه سال) ۲۰۰۱ چهار هواپیمای مسافربری به وسیله ۱۹ تن از اعضای القاعده روبده شد و دو هواپیما به برج های مرکز تجارت جهانی برخورد کرد و منجر به کشته شدن سه هزار نفر شد.[شرح کامل حادثه در ویکی پدیا]
بعد از این حملات ایالات متحده به بهانه مبارزه با تروریسم وارد افغانستان و عراق شد و منجر به کشته شدن نزدیک به دو میلیون نفر از اتباع عراقی و به آشوب کشیده شدن منطقه که تبعات آن هنوز دامن گیر عراق و سوریه و افغانستان و پاکستان است شد.
در سوره نهم قرآن (سوره التوبه)که در جز یازدهم قرآن قرار دارد در آیات ۱۰۹ و ۱۱۰ نوشته شده است :
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَیْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ /۱۰۹ لاَ یَزَالُ بُنْیَانُهُمُ الَّذِی بَنَوْاْ رِیبَةً فِی قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ /۱۱۰ توبه
ترجمه: آیا کسی که شالوده آنرا بر پرهیز از خدا و خشنودی او بنا کرده بهتر است، یا کسی که اساس آنرا بر کنار پرتگاه سستی بنا نموده که ناگهان در آتش دوزخ فرو میریزد، و خداوند گروه ستمگر را هدایت نمیکند.﴿۱۰۹) (اما) این بنائی را که آنها کردند همواره به صورت یک وسیله شک و تردید در دلهای آنها باقی میماند مگر اینکه دلهایشان پاره پاره شود (و بمیرند و گر نه از دل آنها بیرون نمیرود) و خداوند دانا و حکیم است. ﴿۱۱۰﴾
نکته اول-برج در آیات ۱۰۹و ۱۱۰ خداوند به این موضوع اشاره نموده است که تعداد طبقات برج های تجارت جهانی ۱۱۰ طبقه بوده است.همچنین سوره توبه نهمین سوره قرآن است که در جز یازدهم قرآن قرار دارد که به تاریخ ۱۱ سپتامبر(نهمین ماه سال) اشاره دارد.
نکته دوم-در آیه ۱۰۹ خداوند به بنایی اشاره کرده که آتش می گیرد و فرو می ریزد که دقیقا به حوادث یازده سپتامبر اشاره دارد زیرا در ابتدا بعد از برخورد هواپیماها آتش سوزی و انفجار رخ داده است و سپس برجها فرو ریخته اند.
نکته سوم-خداوند در آیه ۱۱۰ به شک و تردید اشاره می کند که می تواند تاییدی بر تئوری توطئه باشد زیرا ابهامات زیادی در مورد این موضوع پابرجاست از جمله اینکه سرویس های امنیتی آمریکا از حمله خبر داشتند و برای ورود به خاورمیانه از حمله ممانعت نکردند و کارکنان یهودی برج های تجارت جهانی در آن روز در مرخصی به سر می بردند و...
نکته چهارم-پیش بینی این واقعه تروریستی در قرآن به معنی تایید آن نیست تنها به این دلیل در قرآن پیش بینی شده است که مکر دشنان اسلام که به بهانه این حملات خاورمیانه را به آشوب کشیده اند و منجر به کشته شدن میلیون ها تن شده اند را در برابر نمادگرایی های مختلف یهودیان و فراماسون ها آشکار نماید.بی شک این توطئه نیز به دلایلی که در بالا ذکر شد و در این لینک نوشته شده یکی از توطئه های یهودیان برای به نابودی کشاندن جهان است و موضوع اصلی سوره توبه نیز اختلاف مسلمانان با یهودیان است.
نکته پنجم در برخی از سایتها ذکر می شود که این سوره ۲۰۰۱ کلمه دارد که به سال حمله اشاره می کند که این موضوع درست نیست و این سوره ۴۹۷‘۲ کلمه دارد ولی بقیه موارد در مورد این حادثه صدق می کند.
نکته ی موردتوجه:
تطبیق حوادث یازده سپتامبر آمریکا، با آیات ١٠٩ و ١١٠ توبه درست نیست; زیرا، این گونه توجیهات ،مطابق با اصول و قواعد تفسیر قرآن نیست، و جنبه ذوقى دارد.
در تاریخ، هر روز شاهد حوادث گوناگون تلخ و شیرین هستیم اگر هر واقعه اى را با ذوقیات خود، با آیات قرآن تطبیق دهیم، علاوه بر این که خلاف قواعد و اصول تفسیر است، سبب سستى و سبکى درباره اعتقاد به این کتاب آسمانى خواهد شد. قرآن کریم، به کلیات، معیارها، افکار، اعمال، نتایج اعمال، دشمنى دشمنان و... اشاره کرده است، و کمتر به جزئیات و وقایع پرداخته است.
بنابراین، تطبیق وقایع و حوادث بر آیات قرآن صحیح نیست.
با توجه به این که واقعه یازده سپتامبر کار خود آمریکایى ها و صهیونیست ها بوده، شایعه تطبیق وقوع آن با آیات قرآن نیز بعید نیست که از جانب خود آن ها باشد، تا به اهداف خود برسند. برخى از اهدافى که در این باره دنبال مى کنند به شرح زیر است:
١. ایجاد بى اعتمادى میان مسلمانان و غیرمسلمانان درباره قرآن: اگر بپذیریم که وقایع را مى توان بر قرآن تطبیق کرد، چنان چه یک حادثه برخلاف آن چه انتظار است مشاهده شود، کافى است که افراد نسبت به قرآن بى اعتماد شوند.
٢. آمریکائى ها و صهیونیست ها، در اهداف بلند مدت خود نقشه تضعیف و از بین بردن مسلمانان و یا حداقل جلوگیرى از گسترش اسلام را در سر دارند. اگر این شایعه تثبیت شود که حادثه یازده سپتامبر مطابق با آیات قرآن است، آن گاه مى گویند: این کار، کار مسلمانان و مطابق با اعتقاد و کتاب آسمانى آنان است; تا بدین وسیله افکار عمومى را بر ضد قرآن و معتقدات مسلمانان بسیج کرده، به اهداف شوم خود برسند، و بهانه اى براى مبارزه با مسلمانان داشته باشند; چنان چه دیدیم بعد از آن واقعه، تمام امکانات خود را در این راه به کار گرفتند.
از این رو، به نظر مى رسد، هدف از طرح چنین مسائلى تضعیف قرآن کریم باشد.
پس آیا حقیقت دارد که واقعه ١١ سپتامبر در قرآن کریم ذکر شده است؟
در پاسخ به این سؤال توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است:
١) مسلما در اینکه خداوند متعال به تمامی حوادث عالم از ابتدای خلقت تا پایان آن علم کامل دارد هیچگونه جای شک و تردیدی نیست اما این که توقع داشته باشیم که هر حادثه ای هر چند مهم که در جهان اتفاق می افتد در مرتبه ظاهر قرآن آمده باشد، به هیچ وجه با فلسفه قرآن و هدف از نزول آن سازگار نیست. زیرا هدف از نزول قرآن، هدایت، تربیت و تکامل انسان است و در این راه این کتاب ارزشمند الهی از هر آنچه که برای نیل به سعادت فردی و اجتماعی بشر در دو جهان لازم است، فرو گذار نکرده است (ما فرطنا فی الکتاب من شیء» (انعام، آیه ٣٨).
منتها گاهی به صورت کلی این اسباب بیان شده است مانند دعوت به کسب علم و دانش و... و گاهی به جزئیات پرداخته مانند بیان معارف عظیم الهی، احکام اسلامی و مسائل اخلاقی، پند و اندرز از سرگذشت اقوام و ملت های پیشین وبیان مسأله مرگ و جهان آخرت و... در هر صورت قرآن کتاب هدایت است و بس.
البته باید توجه داشته باشید که آنچه اکنون مورد بحث ماست مرتبه ظاهر قرآن است که برای بشر عادی فهم پذیر است نه مرتبه باطن آن که در دسترسی راسخون فی العلم است. بنابراین مانعی ندارد که همه حقایق هستی در مرتبه باطن قرآن وجود داشته باشد و پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) از آن اطلاع داشته باشند، ولی در مرتبه ظاهر و فهم بشر عادی قابل فهم و درک نباشد.
٢) این که انتظار داشته باشیم که تمامی حوادث جهان از ابتدای خلقت تا پایان جهان در قرآن آمده باشد و قرآن حوادث مربوط به آینده را پیش گویی کرده باشد به هیچ وجه با آنچه ما از ظواهر قرآن می یابیم تناسب ندارد بلکه چه بسا برخلاف فلسفه و کار ویژه آن باشد، بله در قرآن کریم در مواردی که اصل هدایت انسانها و یا اعجاز قرآن اقتضا می نموده، سرگذشت های آموزنده از زندگی ملت های پیشین و پیامبران آنان آورده و یا این که برخی موضوعات نظیر پیروزی لشکر رومیان در مقابل امپراطوری ایران (در سال های اولیه ظهور اسلام) را پیش بینی کرده است، ولی همانگونه که گذشت به هیچ وجه انتظار تبیین تمامی حوادث را نمی توان از قرآن داشت.
٣) هر چند قرآن کریم از بیان تمام جزئیات حوادث زندگی بشری در آینده امتناع ورزیده، اما در راستای اهداف خویش یعنی هدایت، تربیت و تأمین سعادت دنیوی انسانها، به تبیین خطوط اساسی زندگی بشر براساس سنت های ثابت و غیر قابل تغییر الهی پرداخته است؛ سنت هایی که از ابتدای حیات بشر همواره ترسیم کننده سرنوشت آن بوده و تا قیامت نیز ادامه خواهد داشت.
به عنوان نمونه ؛ قرآن کریم در آیات متعددی از قطعیت سقوط فرهنگ ها، تمدن ها و نظام های بشری بحث می کند و این تغییر و تحول در میان زندگی امت ها را یکی از سنت های مهم و غیر قابل تخلف دستگاه حکیمانه خلقت تلقی می کند: «قد خلت من قبلکم سنن فسیروا فی الارض فانظروا کیف کان عاقبه المکذبین . هذا بیان للناس و هدی و موعظه للمتقین . ولاتهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین...؛ پیش از شما سنت هایی وجود داشت پس در روی زمین گردش کنید و بنگرید سرانجام تکذیب کنندگان آیات خدا چگونه بوده است این بیانی است برای عموم مردم و هدایت و اندرزی است برای تقوا پیشگان و شما ای ایمان آوردگان سست نشوید و اندوهگین مگردید که شما برترید اگر به راستی ایمان داشته باشید...» (آل عمران، آیه ١٣٧ تا ١٣٩)
بررسی آیه فوق این واقعیت را نمایان می سازد که علت انحطاط تمدن ها دوری و فاصله گرفتن آنها از خداوند و تعالیم پیامبران الهی بوده است، این آیه ضمن عبرت آموزی به مسلمانان، به آنها امید می دهد که در صورت حفظ ایمان به خداوند و حرکت در مسیر هدایت الهی نه تنها دچار انحطاط نمی شوند، بلکه برتری و پیروزی از آن آنهاست.
براساس یکی دیگر از سنت های الهی، بین دگرگونی های اجتماعی با تحولات و تغییرات درونی جامعه و مردم همبستگی عمیق وجود دارد، طبق این ضابطه الهی تنها دگرگونی و تحول فکری و عقیدتی و رفتاری و اخلاقی مطلوب و یا نامطلوب، یک قوم و یک جامعه و ملت است که می تواند زمینه پرداز و علت دگرگونی ها و تغییرات تکامل یا ارتجاعی در ابعاد و جوانب مختلف حیات آن قوم و نسل جامعه باشد: «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم ؛ خداوند سرنوشت هیچ قوم و جامعه ای را دگرگون نخواهد ساخت مگر زمانی که خود آن جامعه حالشان را از درون دگرگون سازند» (رعد، آیه ١١)
به طور خلاصه از دیدگاه اسلامی و با بررسی سرنوشت تمدن هایی که دچار فروپاشی و انحطاط شده اند، می توان به این جمع بندی دست یافت که مهمترین عامل سقوط تمدن ها عبارتند از:
١- بشری بودن آنان و عدم ارتباط با تعالیم الهی.
٢- انحراف و انقطاع از تعالیم اصیل الهی .
و اگر تمدنی از دو خصوصیت فوق مبرا باشد یعنی اولا بر پایه تعالیم اصیل الهی شکل گرفته باشد و ثانیا به صورت مستمر در این راه باقی بماند، به هیچ وجه زوال و نابودی در آن راه ندارد. زیرا هر امری که صبغه الهی داشته باشد، جاودانی است: «ولو ان اهل القری آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء والارض ولکن کذبوا فأخذناهم بما کانوا یکسبون؛ اگر مردم آبادی ها ایمان می آوردند و راه توحید و تقوا را پیش می گرفتند، بی تردید برای آنها برکت هایی از آسمان و زمین می گشودیم اما آنان راه تکذیب و انکار لجوجانه حق را در پیش گرفتند پس به خاطر کارهایی که انجام دادند آنان را مؤاخذه کردیم» (اعراف، آیه ٩٦)
و همچنین در آیه ای دیگر می فرماید: «و ألو استقاموا علی الطریقه لأسقیناهم ماءا غدقا؛ و اگر اینان راه مستقیم توحید و تقوا را ادامه دهند ما اینان را از روزی و نعمت های فراوان سیراب می سازیم» (جن، آیه ١٦)
٤) بالاخره در خصوص حادثه یازده سپتامبر و ذکر آن در قرآن می توان چنین گفت: این که آیه خاصی درباره این موضوع در قرآن وجود داشته باشد مانند پیش بینی پیروزی لشکر روم (به عنوان اهل کتاب) بر لشکر ایران (به عنوان مشرکان) که در آیات ابتدای سوره روم آمده و درست در چند سال بعد از ظهور اسلام به حقیقت پیوست، چنین آیه ای در این زمینه وجود ندارد و آیه ١٠٩ سوره توبه را که برخی افراد ناشناخته شایع کرده اند نه تنها درباره موضوعی کلی است و بسیاری از حوادث فردی و اجتماعی بشر از ابتدای خلقت تا پایان آن را شامل می شود، بلکه در جزئیات مانند تعداد طبقات برج های دوقلوی مرکز تجارت جهان آمریکا و نام خیابان و... هیچ گونه مطابقتی ندارد. اما اگر منظور مطابقت برخی آیات قرآن - که بیانگر سنت های ثابت الهی در مورد ظهور و سقوط تمدن های بشری است [ر.ک: ظهور و سقوط تمدن ها از دیدگاه قرآن، علی کرمی، نشر مرتضی قم]
با این حادثه و سایر واقعیاتی که در جامعه آمریکا مشاهده می نماییم [ر.ک: عصر امام خمینی، احمد رضا حاجتی، بوستان کتاب قم - آمریکا پیشتاز انحطاط، روژه گارودی] و همه حاکی از زوال این تمدن منحوس است، بله می توان بر اساس آیات متعدد افول و انحطاط حتمی آمریکا را پیش بینی نمود که حادثه ١١ سپتامبر تنها مصداق کوچکی از آن است.
بع: