علم طب در قرآن کریم
پیامبر گرامی اسلام علم را دو گونه بیان می کند و می فرماید:
العِلمُ عِلمَانِ: عِلمُ الادیَان و عِلمُ الابْدَان
علم دو گونه است : علم دین و علم طب.
در حقیقت افرادی که از علم طب سر رشته ای ندارند، براحتی نمی توانند خود شناسی داشته باشند، در واقع خود شناسی پایه و اساس دین باوری است. پیامبر گرامی اسلام در این زمینه چنین می فرماید:
مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبّهُ
جالب این که این دو علم به وضوح در قرآن کریم بیان شده است و می توان از آن به خوبی استفاده بهینه کرد و زندگی را روز به روز شیرین تر کرده و از زندگی لذت برد و به آرامش دست یافت.
اولین آیاتی که به پیامبر بزرگ اسلام نازل شد، آیاتی بود در مورد طب!
اِقرَا باسْمِ رَبّکَ الذی خَلَقَ /١ خَلَقَ الانسَانَ مِن عَلَقَ /٢ سوره علق
دلایل طب قرآنی:
١- وَلَا رَطْبٍ وَ لَا یَابِسٍ اِلّا فِی کِتَابٍ مُبینٍ /٥٩ انعام
هیچ تر و خشکی نیست که در قرآن نباشد، این آیه جامع و کامل بودن این کتاب را میرساند و بیان کننده کلیه امورات زندگی و هر چیزی که در زندگی انسان به آن نیاز پیدا می کند. این آیه یکی از معجزات بزرگ الهی در قرآن کریم است. (دقت شود).
۲- وَ نَزّلنَا عَلَیکَ الکِتَابَ تِبیَاناً لِکُلِ شَی هُدی و رَحْمَة وَ بُشْرَی لِلْمُسْلِمِینَ /٨٩ نحل
خداوند متعال کتابی را برای ما انسانها فرستاد که بیان کننده تمام مطالب در کلیه زمینه ها است، علاوه بر آن مایه هدایت و رحمت و بشارت برای کل مسلمین بوده و در صورت درک و فهم این کتاب و بکار گیری آن به سعادت و سلامت و موفقیت عظیمی خواهند رسید.
۳- وجود ۱۶۰ آیه در مورد تغذیه در قرآن کریم
وجود (۱۶۰ ) آیه در زمینه غذا، اهمیت غذا را می رساند که خداوند متعال چقدر به انسان ارزش قائل است و چقدر به سلامت و سعادت او علاقمند است.
۴- وجود چهار کلمه فلینظر در قرآن کریم .
چهار کلمه فلینظر در قرآن کریم نشان دهنده اهمیت موضوع است که معمولاَ ما مسلمین از این نکات با عظمت هشداری بی بهره ایم! چرا در مورد قرآن تفکر و تدبر نداریم.
توجه : فلینظر از نظر دستوری فعل امر بوده و انسان را ملزم به تحقیق و تدبر دراین زمینه می کند.
دو مورد از فلینظرها را خداوند به غذای انسان اختصاص داده است. (دقت شود).
الف : یک مورد به نوع غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه عبس آیه ۲۴).
ب : یک مورد به کیفیت غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه کهف آیه ۱۹).
ج : یک مورد به خلقت انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه طارق آیه ۵).
د : یک مورد به اعمال انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه حج آیه ۱۵).
از این چهار کلمه فرمول ریاضی زیر بدست می آید:
(خلقت انسان + اعمال انسان = غذای انسان )
نتیجه:
الف : اختصاص کلمه فلینظر دو بار به غذای انسان نشانگر اهمیت بالای غذا ست!
ب : در صورت حذف غذا، خلقت مفهوم خود را از دست خواهد داد!
ج : غذای انسان برابر با خلقت و اعمال اوست!
٥- وجود چهار کلمه شفا در قرآن :
الف) شِفا یعنی درمان، بهبودی و سلامتی.
ب) شَفا یعنی بیماری و کسالت و از دست دادن سلامتی.
ج) اختصاص شفا به یکی از مواد غذائی (عسل )(٦٩نحل)
د) اختصاص شفا به قرآن در سه مورد دیکر. (٨٢ اسراء-٥٨یونس-٤٤فصلت)
درحقیقت غذای انسان داروی اوست و داروی او غذای اوست! در جهان خلقت می بینیم و پر واضح است که حیواناتی که در نقاط مختلف جهان زندگی می کنند نیاز به دارو ندارند و معمولاَ بیمار نمی شوند. توجه: همه موجودات در جهان هستی طبق غریزه و فطرت خود غذا م خورند. به جز انسان که از غریزه و فطرت خود عدول می کند و هرج و مرج را اشاعه می دهد. (سوره روم آیه ۳۰)
٦- نوع تغذیه در رفتار و کردار آدمی اثر بسزائی دارد و می تواند او را سخی و یا شقی کند.
خداوند متعال در این زمینه بیان زیبائی دارد، که می فرماید:
یَا اَیّهَا الرّسُلِ کُلُوا مِنَ الطّیّبَاتِ وَاعْمَلوا صَالِحاً انی بِمَا تَعْمَلونَ عَلیمٌ. ( سوره مبارکه مومنون آیه ۵۱).
یا در جای دیگر خداوند متعال چنین می فرماید:
مَیْتَهً اَوْ دَمَاً مَسْفوحاً اَو لَحْمِ خِنزیر فَانّه رِجْسٌ. ( سوره مبارکه انعام آیه ۱۴۵).
نتیجه: از دو آیه فوق چنین می گیریم که غذای روزمره انسان چقدر در زندگی تاثیر بسزائی را دارد!
الف : می تواند او را سعادتمند کند و به سرچشمه نور و حکمت سوق دهد. (پیامبر اسلام).
ب : همچنین انسان شقی و پلیدی ببار آورد. (نوع تغذیه).
٧- از اهمیت غذا این که در زندگی اخروی به انسان آن را به عنوان پاداش می دهند
خداوند کریم به انسانها در سرای آخرت بر مبنای اعمالی که انجام داده اند پاداش و جزا می دهد، از جمله:
لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زُقّوم. (سوره مبارکه واقعه آیه ۵۲).
به نیکو کاران چنین پاداشی را در نظر گرفته است:
وَ فَاکِهَةٌ مِمّا یَتَخَیّرُونَ . وَ لَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهونَ . وَ حُورٌ عین . کَاَمْثَالِ الّلُولُوِ المَکْنُون . جَزَاٌ بِمَا کَانُوا یَعْمَلونَ . ( سوره مبارکه واقعه آیات ۲۰ تا ۲۴).
نتیجه : در این آیات می بینیم که خداوند عظیم الشان به انسانهای نیکو کار ابتدا غذا را پاداش می دهد، سپس نعمتهای دیگر را ارزانی می دارد (دقت شود).
اما خداوند کریم به بد کاران چنین جزائی را می دهد .
نتیجه : باز در این آیه می بینیم که خداوند به بدکاران به عنوان جزا غذا (زقوم) می دهد.
باز هم به اهمیت غذا پی می بریم که چه در بهشت و چه در جهنم و چه در این جهان غذا حرف اول را می زند و بدون غذا در هیچ جهانی زندگی امکان پذیر نیست!
البته دلائل قرآنی بسیار است که ان شاالله در موارد بعدی به آنها اشاره خواهد شد.
جالب توجه اینکه ائمه معصومین (ع) چقدر در مورد غذا و بهداشت آن توصیه کرده اند و ما انسانها را به رعایت آن تشویق نموده اند.
حضرت علی (ع) در این مورد کلام گهر باری دارد که می فرماید: ( وصیتی است برای فرزندان خویش) در حقیقت توصیه ایست برای ما انسانها، با رعایت این نسخه از طبیب بی نیاز خواهید شد.
(نسخه حضرت علی (ع) برای پیشگیری از بیماریها)
¤ تا زمانی که گرسنه نشده اید سر سفره ننشینید.
¤ کمی قبل از سیر شدن دست از غذا بردارید.
¤ هنگام خواب اجابت مزاج کنید.
با رعایت سه مورد بالا در عمل می بینیم که پیشگیری از بیماریها به راحتی انجام می گیرد.
توجه: در عمل می بینیم که ائمه معصومین (ع) برای پیشگیری و درمان غذا را توصیه می کنند و دقیقاً با قرآن کریم سنخیت کامل دارد!
این دلائل مختصری بود از این کتاب. شگفتیهائی در طب قرآنی وجود دارد که در هیچ طبی وجود ندارد.