آیه برای درامان نگه داشتن و محافظت و سپردن به خدا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

جلسه اول

قَالَ هَلْ آمَنُکُمْ عَلَیْهِ إِلاَّ کَمَا أَمِنتُکُمْ عَلَى أَخِیهِ مِن قَبْلُ فَاللّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ ﴿۶۴﴾ - سوره مبارکه یوسف(ع)

ترجمه: [یعقوب‏] گفت: «آیا همان گونه که شما را پیش از این بر برادرش امین گردانیدم، بر او امین سازم؟ پس خدا بهترین نگهبان است، و اوست مهربانترین مهربانان.»

سلام علیکم

معانی لغات:

قَالَ: گفت

هَلْ: آیا

آمَنُکُمْ: اطمینان کنم به شما

عَلَیْهِ: بر او(نسبت به او)

إِلاَّ کَمَا: (در کنار هم باین معنا هستند)همان گونه که

أَمِنتُکُمْ: مطمئن بودم به شما

عَلَى: بر(نسبت به)

أَخِیهِ: برادرش

مِن قَبْلُ: از قبل(در گذشته)

فَاللّهُ: پس خدا

خَیْرٌ: بهترین

حَافِظًا: نگهبان

وَهُوَ: و او

أَرْحَمُ: مهربان ترین

الرَّاحِمِینَ: مهربانان

                  

-این آیه درحقیقت نوعی حرز است

(حرز در لغت به معنای پناهگاه و چیزی است که باعث حفاظت می‌شود، و در اصطلاح به دعایی گفته می‌شود که برای حفظ از شیاطین، جن، ظلم ستمگران، گزندگان و ... است.) 

برخی از حرزها قبل از وقوع ناگواریهای خاصی که ممکن است واقع شوند، خوانده می شود و برخی دیگر برای در امان بودن از تمام ناگواریها نوشته شده و به گریبان آویخته یا در جیب گذارده می‌شود.(فقط از قسمت فالله خیر...تا انتهای آیه)

-این دعا درقرآن از زبان حضرت یعقوب(ع) گفته شده.

مرتبه اول حضرت یعقوب (ع) بجای اینکه یوسف (ع) را به برادرانش بسپارد باید او را به خدا می سپرد . ولی در مرتبه دوم وقتی پسران یعقوب می خواستند بنیامین را پیش یوسف ببرند، یعقوب گفت که او را به خدا می سپارم که هم خودش و هم یوسف برگردد.

بنابراین یعقوب، یوسف را به پسرانش سپرد و چهل سال در فراق او بود ولی بنیامین را به خدا سپرد، هم او برگشت و هم یوسف و بقیه برادارانش را برگرداند...

-سؤال: با توجه به سابقه بدى که فرزندان یعقوب داشتند چرا پدرشان مجدداً فرزند دیگرش را به آنان سپرد؟ 

پاسخ: فخر رازى  احتمالات متعددى را مطرح نموده که هر کدام از آنها مى‏ تواند توجیهى بر این موافقت باشد؛ 

اولاً: برادران از اقدام اولیه‏ شان به نتیجه ‏اى که مورد نظرشان بود (محبوبیت در نزد پدر) نرسیده بودند.

ثانیاً: حسادت برادران نسبت به این برادر کمتر از یوسف بود.

ثالثاً: شاید قحطى و خشکسالى شرایط ویژه ‏اى را پدید آورده بود که سفر مجّدد را ضرورى مى ‏کرد.

رابعاً: دهها سال از حادثه اوّل گذشته و آن فراموش شده تلقى مى ‏شد. 

خامساً: خداوند متعال در حفظ فرزندش به او تسلّى خاطر داده بود.

- اعتماد سریع به کسى که سابقه تخلّف دارد، جایز نیست. «هَلْ آمَنُکُمْ» 

- یاد خاطرات تلخ گذشته، انسان را در برابر حوادث آینده بیمه مى‏کند. «هَلْ آمَنُکُمْ عَلَى أَخِیهِ مِن قَبْلُ» 

- با توجه به رحمت بى ‏نظیر الهى و با توکل به خداوند به استقبال حوادث زندگى برویم. «فَاللّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ» 

- با یک شکست یا تجربه ‏ى تلخ خود را کنار نکشیم. «هَلْ آمَنُکُمْ... فَاللّهُ خَیْرٌ حَافِظًا» 

(یعقوب بار دیگر فرزند دوم را با توکل به خدا به برادران تحویل داد). 

- جمله" وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ" به منزله تعلیل براى جمله" فَاللَّهُ خَیْرٌ حافِظاً" است، و معنایش این است که غیر خداى تعالى چه بسا در امرى مورد اطمینان قرار بگیرد، و یا در امانتى امین پنداشته شود، ولى او کمترین رحمى به صاحب پندار نکرده امانتش را ضایع مى‏کند، بخلاف خداى سبحان که او ارحم الراحمین است، و در جایى که باید رحم کند از رحمتش دریغ نمى‏دارد، او بر عاجز و ضعیفى که امر خود را به او واگذار نموده و بر او توکل جسته ترحم مى‏کند.

- تکلیف امروز دوستای گلم: حفظ آیه به همراه ترجمه و کاربرد.

التماس دعا